Voor één keer was Miss Baptista niet boos dat het regende op zondag.
We hadden een gezellig uitje gepland naar Antwerpen
met als doel de Chocoladewandeling te maken.
De bakken regen zorgden ervoor
dat de straten zo goed als verlaten waren
en dat nog wel op Koopzondag.
Waarschijnlijk een dikke streep door de rekening van de vele zelfstandigen
maar een hele opluchting voor Miss Baptista.
Ik haat namelijk een overvolle stad
met drummen, duwen en lange wachtrijen als metgezel.
Aan het loket van de Dienst van Toerisme op de Grote Markt,
kochten we onze deelnemingskaart
waar 10 bonnetjes van afgescheurd konden worden.
Elk bonnetje ruilden we bij een deelnemende chocolatier
in voor een lekkere proeverij.
Op voorhand hadden we afgesproken
al dat lekkers netjes in een tasje te stoppen
zodat we komende week elke avond konden genieten
van een verwennerijtje.
Tijdens het proeven zouden Mr & Mrs Baptista
punten geven
en onze winnaars bleken gelijklopend te zijn.
Meest in het oog springend decor
en origineelste presentatie van al het lekkers
is zonder enige twijfel te vinden bij
Alleen al de schrijfwijze van de naam van deze chocolatier
doet ons watertanden.
De perfect groene kleur van het interieur,
de witte tegeltjes tegen de muur
die je voor heel even het gevoel van vlees en worsten geven
en de papieren kraft zakjes en kraft dozen waar de pralines in verpakt worden,
alles zit op eenzelfde lijn
en maken van Sjokolat een waardevolle ontdekking.
De lekkerste,
meest sensationele,
zachtste
praline die ik mocht proeven
Een perfecte mix van vertrouwde smaken en een vleugje vernieuwing.
Je kan de smaak onmiddellijk herkennen
maar toch proef je 2017.
Achter de comptoire stond de vriendelijkste verkoopster van allemaal
en het winkeltje is te charmant voor woorden.
Piepklein maar alles, echt alles steekt je ogen uit.
Last but not least.
OMG
Hier kon ik de verleiding onmogelijk weerstaan.
Als je de scène van de film Marie-Antoinette je voor de geest kan halen,
wel,
dat gevoel overvalt je bij het binnengluren door de étalage van Momade.
Nu zijn er veel dames die het wagen om zelf cupcakes te maken
maar
er bestaan cupcakes en
CUPCAKES.
De ware kunst om een overdonderend lekkere cupcake in de mond te hebben, is
dat de smaak vanop het labeltje niet enkel terug te vinden is in de topping
maar ook middenin de cake.
Dat is hier duidelijk het geval.
Ook de eenvoud van garnering zit helemaal juist.
Ik had al meteen bij het binnentreden
de kleine lettertjes "99 % chocolade" gespot
en deze ultieme temptation
kon dan ook niet snel genoeg over de toonbank schuiven.
Gezellig onder de paraplu deelden we de cupcake
om stande pede te belanden in chocolate heaven.
Tref je dus voorbereidingen
voor een feestje of familiediner
en weet je niet goed welk dessert je zal serveren aan je gasten?
Bestel mini-cupcakes bij Momade,
schik ze op een pièce - montée of taartstaander
en plaats ze midden op tafel.
Volgt nog een druk op de Nespresso
en al de genodigden zullen kirren van genot...
Oh, ja,
bijna vergeet ik de reep Perrette chocolade nog te vermelden.
Maar geproefd heb ik hem nog niet.
Papa Baptista heeft al laten weten dat hij kandidaat is om te proeven
van de Perrette uit lang vervlogen tijden.
Dus wordt de reep bewaard tot Vaderdag
en zullen we hem dan netjes verdelen
zodat elk een latje kan verorberen.
